Zdarza się, że osoba skazana na karę pozbawienia wolności nie może natychmiast stawić się do odbycia kary, np. ze względu na zły stan zdrowia, ciążę, trudną sytuację rodzinną czy konieczność opieki nad bliskimi. W innych przypadkach skazany już rozpoczął odbywanie kary, ale pojawiły się nowe okoliczności, które uniemożliwiają dalszy pobyt w zakładzie karnym. W takich sytuacjach przepisy Kodeksu karnego wykonawczego przewidują dwie istotne instytucje: odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności oraz przerwę w odbywaniu kary pozbawienia wolności. Choć mają podobny cel – czasowe uwolnienie skazanego od odbywania kary – to różnią się zastosowaniem i skutkami prawnymi. Właściwe zrozumienie tych różnic oraz prawidłowe przygotowanie wniosku może zadecydować o pozytywnym rozpoznaniu sprawy.
Odroczenie wykonania kary dotyczy sytuacji, gdy osoba skazana jeszcze nie rozpoczęła odbywania kary.
Sąd może odroczyć wykonanie kary, jeśli:
Odroczenie może być udzielone na okres do 1 roku, a w stosunku do skazanej kobiety ciężarnej oraz osoby skazanej samotnie sprawującej opiekę nad dzieckiem sąd może odroczyć wykonanie kary na okres do 3 lat po urodzeniu dziecka. Sąd bada każdorazowo, czy cel kary nie zostanie przez odroczenie zniweczony.
Z kolei przerwa w karze dotyczy skazanych, którzy już rozpoczęli odbywanie kary w zakładzie karnym, ale zaistniały nowe, poważne okoliczności, które uzasadniają czasowe przerwanie jej wykonania, np.:
Analiza akt osobowych i dokumentacji sprawy
Przygotowanie właściwego wniosku z odpowiednim uzasadnieniem
Reprezentowanie przed sądem penitencjarnym
Odwołanie od orzeczenia negatywnego (zażalenie)
Oszczędność czasu - sporządzenie kompletnego wniosku pod względem formalnym
Uczestniczenie w posiedzeniu sądowym i przedstawienie argumentacji prawnej na poparcie wniosku
Profesjonalna pomoc zwiększa szanse na sukces i właściwe zabezpieczenie Twoich interesów